این روزها به اندازه‌ای دو کلمه ۴G و LTE در تبلیغات اپراتورها، سرویس‌های اینترنتی، شبکه‌های موبایل و حتا در جدول مشخصات گوشی‌های تلفن همراه تکرار شده‌اند که انگار نام‌آشناترین واژه‌ها برای ذهن‌مان هستند و دیگر با دیدن‌شان روی بیلبوردهای بزرگ و آگهی‌های روزنامه‌ها یا شنیدن‌شان از تلویزیون و رادیو واکنش نشان نمی‌دهیم و حساس نیستیم که این‌ها چی هستند و یعنی چه و دقیقاً چه‌کار می‌کنند. اما مهم‌تر از این، افراد بسیاری را می‌شناسم که این دو واژه را یکسان می‌دانند یا به جای دیگری به کار می‌برند. به طوری که این اتفاق دارد در جامعه و حتی میان متخصصین علوم کامپیوتری و مخابراتی و کارشناسان حوزه موبایل و بدتر از همه فروشنده‌گان اسمارت‌فون و تبلت و دیگر دستگاه‌های موبایل اپیدمی می‌شود و هیچ حساسیتی نسبت به آن نیست. بیایید دوباره نسل‌های مختلف موبایل را مرور کنیم و تفاوت‌های این سرویس‌ها را درک کنیم تا هریک را در جای خودش به کار برده و از التقاط آن‌ها جلوگیری کنیم. کلمه «G» در واژه‌های ۲G، ۳G و ۴G مخفف کلمه «Generation» و به معنای نسل موبایل است. وقتی می‌گوییم ۴G یعنی نسل چهارم شبکه‌های موبایل یا چهارمین نسل فناوری‌های ارتباطی موبایل. مشخصات و ویژگی‌های هر نسل شبکه‌های موبایل توسط موسسه ITU-R تعریف می‌شود. اما LTE مخفف Long Term Evolution است و یک نسل شبکه‌های موبایل محسوب نمی‌شود. پس، چه تفاوت‌هایی دارد؟ اگر می‌خواهیم گوشی موبایل بخریم، ۴G بخریم یا LTE یا ۴G LTE؟ همین سوال را درباره سرویس‌های موبایل اپراتورها باید تکرار کنیم.

افراد بسیاری را می‌شناسم که این دو واژه را یکسان می‌دانند یا به جای دیگری به کار می‌برند.

۴G چیست؟

موسسه ITU-R در مارس ۲۰۰۸ استاندارد ۴G را برای دستیابی به مجموعه‌ای از استانداردهای ارتباطی و سرعت‌های باندپهن تصویب کرد. در این استاندارد، روی شبکه‌های موبایل و به طور خاص دستگاه‌های موبایلی مانند اسمارت‌فون، تبلت و نظایر این‌ها حداکثر سرعت انتقال اطلاعات به ۱۰۰ مگابیت در ثانیه می‌رسد اما در دستگاه‌های دیگر مانند هات‌اسپات‌های موبایل این سرعت یک گیگابیت بر ثانیه خواهد بود. در زمان تصویب این استاندارد، چنین سرعت‌هایی روی شبکه‌های موبایل دور از انتظار بود و کمتر عملی به نظر می‌رسید. در آن زمان، ۴G یک هدف درازمدت بود که باید اپراتورهای مخابراتی مدنظر قرار می‌دادند اما خیلی زود زیرساخت‌های مخابراتی و شبکه پیشرفت‌های بزرگی کردند و فناوری‌های ارتباطی جهش یافتند؛ به طوری که ارائه‌دهنده‌گان شبکه‌های ۳G علاوه بر اینکه توانستند ۴G را راه‌اندازی کنند، بلکه دست به بهبود و توسعه این شبکه برای رسیدن به ویژگی‌ها و سرعت بیشتر زدند و ۴G معمولی را پس زدند. بنابراین، ۴G نسل چهارم شبکه‌های موبایل است که حداکثر می‌تواند سرعتی ۱۰۰ مگابیتی روی گوشی موبایل و تبلت در اختیار شما قرار دهد. اگر به شبکه موبایل برخوردید که سرعتی بیشتر از این به دست می‌دهد، چیزی فراتر از ۴G است.

سرعت

به سوال اول‌ برگردیم؛ تفاوت واقعی شبکه‌های ۴G با LTE چیست؟ آیا لود شدن یک صفحه وب یا دانلود یک اپلیکیشن می‌تواند معیاری برای تعیین این شبکه باشد؟ مثلاً اگر سرعت خیلی سریع بود می‌توانیم بگوییم که شبکه LTE است؟ احتمالاً نه! در حالی که تفاوت میان شبکه‌ ۳G با شبکه‌های ۴G و LTE بسیار زیاد است و به راحتی قابل تشخیص هستند ولی تفاوت میان یک شبکه ۴G و یک شبکه ۴G واقعی از روی دانلود و آپلود دیتا امکان‌پذیر نیست و ممکن است هر دو شبکه سرعتی یکسان داشته باشند. در حال حاضر، LTE سریع‌ترین شبکه دیتای موبایل موجود در دنیا است.

راه‌حل چیست؟

چگونه می‌توانیم از شبکه ۴G استفاده کنیم؟ برای یک اتصال ۴G به دو چیز نیاز داریم: اول، شبکه‌ موبایلی که سرعت‌های زیاد تبادل اطلاعات را پشتیبانی کند و دوم، دستگاهی که بتواند به این شبکه متصل شده و اطلاعات را با سرعت مناسب دانلود کند. اگر شما یک گوشی با قابلیت ۴G LTE بخرید، به این معنا نیست که می‌توانید با هر سرعت دلخواهی که تصور می‌کنید، دانلود یا ویدیوها را استریم کنید. یک مثال بزنم: وقتی یک ماشین می‌خریم که شرکت سازنده‌اش گفته حداکثر سرعتش ۲۰۰ کیلومتر در ساعت است به این معنا نیست که ما می‌توانیم با این ماشین در بزرگ‌راه‌ها با سرعت ۱۵۰ کیلومتر در ساعت رانندگی کنیم. اپراتورها قبل از اینکه بتوانند سرویس‌های LTE واقعی را در سراسر مناطقی که فعالیت می‌کردند، ارائه بدهند؛ شروع به تبلیغات و عرضه گوشی‌هایی کردند که مهم‌ترین قابلیت‌شان پشتیبانی از LTE بود ولی مشتری پس از خرید نمی‌توانست با سرعت‌هایی که شنیده اطلاعات را دانلود کنند. در سال‌های بعدی کم‌کم شبکه‌های LTE واقعی به صورت محدود ارائه شد و اکنون شاهدیم که سرویس‌های خوبی در اروپا، امریکا و برخی کشورهای آسیای شرقی ارائه می‌شود.

بدنه تنظیم‌کننده استانداردهای امریکا برای تمایز قائل شدن میان ۴G تقلبی از ۴G واقعی؛ LTE را به معنای ادامه استانداردهای شبکه‌های موبایل فعلی و «تکامل در بلندمدت» تعریف کرد.

اکنون ایران دچار این وضعیت شده است که تشخیص یک شبکه ۴G از LTE میسر نیست در حالی که اپراتورهای مخابراتی در تبلیغات‌شان ادعا می‌کنند که سرویس LTE ارائه می‌دهند. حتا اگر خود اپراتورها از ۴G نام ببرند، ما خبرنگاران به اشتباه تیتر می‌زنیم LTE ارائه می‌دهند. بنابراین، ۴G LTE به تنهایی نمی‌تواند معیاری برای خرید یک گوشی جدید و بعد استفاده از سریع‌ترین شبکه مخابراتی باشد. پیشنهاد می‌کنم اگر واقعاً به یک گوشی مجهز به اینترنت پرسرعت روی شبکه‌های موبایل نیاز دارید، چنین گوشی بخرید و بعد با مراجعه به شرکت‌های مخابراتی درباره منطقه جغرافیایی که زندگی می‌کنید یا محل کارتان ، پرس‌وجو کنید یا با مراجعه به اینترنت مطمئن شوید چه سرویسی برای شما مناسب است و حداکثر چه سرعتی ارائه می‌دهد. ممکن است یک اپراتور واقعاً در تهران یا برخی مراکز استان سرویس اینترنت پرسرعت موبایلی ارائه بدهد ولی وقتی کمی از این مراکز دورتر می‌روید، سرویسی در حد و اندازه ۳G داشته باشید.

شبکه‌های سوییچ مداری و سوییچ بسته‌ای

حالا که تا حدودی تفاوت دو شبکه ۴G و LTE را فهمیدیم و شاید بتوانیم میان آن‌ها تمایز قائل شویم؛ اجازه بدهید یک نکته دیگر هم درباره شبکه‌های موبایل مرور کنیم. شما فارغ از اینکه چه نوع دیتایی دارید و سرعت شبکه کند یا سریع است، نیاز دارید که دیتا را به صورت بسته روی شبکه برای دیگران ارسال کنید. شبکه‌های قدیمی از فناوری‌های سوییچ مداری استفاده می‌کردند، اصطلاحی که به نوع برقراری ارتباط اشاره دارد. در سیستم‌های سوییچ مداری، یک ارتباط به طور مستقیم با مقصد برقرار می‌شود و در طول مدت ارتباط، این اتصال برقرار است. ساده‌ترین مثال این نوع شبکه‌ها، تلفن‌های ثابت هستند. شما برای برقراری یک ارتباط یک شماره تلفن مشخص را شماره‌گیری می‌کنید. یکی از مزایای شبکه‌های سوییچ مداری، زمان سریع‌تر برقراری ارتباط و درصد کمتر قطع سرویس است. شبکه‌های جدیدتر از فناوری سوییچ بسته‌ای استفاده می‌کنند که مزیت برقراری ارتباط در یک سطح گسترده‌تری (تمام جهان) را فراهم می‌کنند. در شبکه‌های سوییچ بسته‌ای، اطلاعات شما به تکه‌های کوچک‌تر تقسیم و در شبکه برای مقصد ارسال می‌شوند. این بسته‌های کوچک‌تر می‌توانند از مسیرها و اتصال‌های مختلف عبور کنند و در مقصد به هم یکپارچه شوند و اطلاعات شما را دوباره بازسازی کنند.

۴G LTE به تنهایی نمی‌تواند معیاری برای خرید یک گوشی جدید و بعد استفاده از سریع‌ترین شبکه مخابراتی باشد.

این اطلاعات چه ربطی به شبکه‌های ۴G دارد؟ تمام فناوری‌هایی که برای ساخت یک شبکه پرسرعت ۴G استفاده می‌شود، ویژگی یا قابلیتی برای ارتباطات صوتی ندارند چون ارتباطات صوتی هنوز دارند از شبکه‌های سوییچ مداری استفاده می‌کنند. برای انتقال صوت به روی شبکه ۴G چندین روش پیشنهاد شده است ولی اپراتورها گزینه‌هایی را انتخاب می کنند که هنوز بتوانند تسلط خود را روی دقیقه‌های مکالمه حفظ کنند. مثلاً وقتی یک تماس برقرار شد، شبکه ۴G به شبکه سوییچ مداری تغییر می‌کند یا به طور همزمان شبکه ۴G برای تبادل داده و شبکه سوییچ مداری برای برقراری تماس تلفنی و مکالمه استفاده می‌شود. یک راه‌حل ساده وجود دارد، صوت و داده را هر دو روی شبکه دیتای جدید LTE پیاده‌سازی کنند. روشی که غالب شرکت‌ها از به‌کارگیری‌اش اجتناب می‌کنند چون درآمدزایی کمتری برایشان دارد و دیگر نمی‌توانند براساس مکالمه تلفنی هزینه بگیرند. صوت روی شبکه LTE چگونه است؟ اسکایپ و فیس‌تایم بهترین مثال هستند؛ برقراری یک تماس تلفنی با کیفیت و سریع. البته، چندین شرکت از جمله گوگل دارند سعی می‌کنند شبکه موبایل و شبکه دیتا را با یکدیگر ادغام کنند و یک شبکه یکپارچه بسازند ولی تا رسیدن این فناوری‌ها به ایران، چند سالی دیگر هم باید منتظر ماند.

انواع سرویس LTE

سرویسهای lte به دو دسته عمده تقسیم می شوند : 

1- FD-LTE

2- TD-LTE

لفظ استفاده از lte به صورت تنها عموما برای سرویسهای fd  یعنی همان 4G استفاده می شود . 

پس ما دراین مقاله به سرویس fd-lte پرداخته ایم و در مقاله جداگانه ای سرویس td-lte به صورت کامل توضیح داده شده است .

 

اپراتورهای سرویس دهنده 4G- LTE در ایران

همه سه اپراتور موبایل سرویس دهنده در ایران را می شناسیم : همراه اول – ایرانسل و رایتل  که این اپراتورها ارایه سرویس FD می کنند .

دو اپراتور مبین نت و ایرانسل هم اپراتورهایی هستند که سرویس td-lte ارائه می کنند .جهت اشنایی با آن می توانید به مقاله TD-LTE مراجعه کنید .

اما مبین نت هم با توجه به همکاری عمده سهامدار خود یعنی همراه اول علاوه بر سرویس td-lte سرویسهای lte یا fd  نیز تحت عنوان سرویس 360 یا معروف به رومینگ ارائه می کند که این سرویس از لحاظ پوشش با پوشش همراه اول یکسان بوده اما از پهنای باند و شبکه مبین نت استفاده می کند . .

اگر شما هم سنی ازتان گذشته حتما خاطره خطوط میلیونی همراه اول در ابتدای ارایه خدمات موبایل در ایران را ازیاد نبرده اید و همینطور سرویسهای Edge با علامت E  روی گوشیها را یادتان هست . با واردشدن اپراتور دوم یعنی ایرانسل و وارد شدن خطوط اعبتاری به بازار و  رقابتی شدن بازار کار به جایی رسیده که امروزه با چند ده هزار تومان هر کسی می تواند در هرمکانی یک خط از یکی از سه اپراتور تهیه کند و کمتر کسی در این خصوص دغدغه ای دارد

رایتل به لطف مصوبات سازمان تنظیم مقررات و تنها با استفاده از خدمات رومینگ و ترابرد بین اپراتورها از سال 93 تقریبا پا به بازار گذاشت ولی  علی الرغم انحصار چند ساله در خدمات 3G نتوانست سهم بازار خوبی را بگیرد و بازار این تکنولوژی را به رقبیبان خود واگذار کرد .

مزایا و معایب سرویس LTE

  امروزه با فراگیر شدن شبکه 4G  و تعویض سیم کارتها توسط اپراتورها بخش عمدهای از کابران موبایل دسترسی به این سرویس را دارند  و تعدادی از کابران به خاطر مزیتهای آن از جمله سرعت بالاتر نسبت به سرویسهای adsl و مزیت بزرگ جابجایی وامکان استفاده در اکثر مناطق  گاها  این سرویس را به عنوان سرویس اصلی خود انتخاب کرده اند و از آن استفاده می کنند . اما از مشکلات این سرویس  می توان موارد زیر را نام برد 

• 1- نوسان زیاد سرعت در مناطق مختلف و حتی در یک منطقه در ساعات مختلف
• 2- تعرفه های گران 
• 3- عدم شفافیت در بسته ها و اطلاع رسانی اپراتورها از زمان  پایان آنها و تعرفه فوق العاده عجیب تعرفه آزاد که گاها باعث قبضهای سنگین برای مشترکین یالاخص مشترکین دائمی می شود
• 4- مصرف شارج زیاد گوشی 

 

روشهای استفاده از سرویس LTE

سرویس 4G یا LTE را به دوصورت می توان استفاده کرد :

1- گوشی موبایل : شاید در گذشته تهیه موبایلهای 4G تفاوت قیمت زیادی با گوشیهای قدیمی  داشت اما امروزه  4G  تقریبا به یک امکان ثابت تمامی گوشیهای جدید تبدیل شده است هرچند که قیمت گوشی موبایل نیز خود در یکی دو سال گذشته با افزایش قیمت دلار قیمتهای بالایی را در ایران دارد .

2- مودم : با گسترش این فناوری و جهت استفاده راحت تر کاربران از این سرویس مودمهای مختلف با برندها و قیمت های مختلف امروزه در بازار موجود هستند که شما بسته به نوع کاربرد خود می توانید از آنها استفاده کنید که در ادامه تفاوت و مزیتهای آنها را توضیح می دهیم.

مزیت مودم نسبت به گوشی موبایل

1- سرعت بالاتر : با توجه به طراحی تخصصی این مودمها برای استفاده از دیتا ، لذا سرعت خروجی آنها بسته به گوشیهای موبایل عموما تفاوت دارد بالاخص در مقایسه با گوشیهای قدیمی تر

2- امکان استفاده همزمان چند کاربر :  همانگونه که عنوان شد با توجه به بسته ها و تعرفه های گرانتر این سرویس در ایران   و از سوی دیگر سرعت بیشتر آنها نسبت به سرویسهای ثابت با استفاده از مودم شما می توانید به صورت همزمان و چد نفره از یک بسته استفاده نمایید  و مودمها عموما از 8 تا 32 کاربر همزمان را پشتیبانی می کنند که البته کاملا واضح است سرعت هر کاربر بسته به تعداد مصرف کننده خواهد داشت .

3- مصرف کمتر شارج گوشی :  با توجه به اینکه این مودمها امکان اتصال وای فای را در اکثر مدلها فراهم می نماید لذا شما حتی برای استفاده با موبایل با توجه به استفاده از وای فای ، شارج باطری کمتری ازگوشی را نسبت به زمان روشن نمودن داده تلفن همراه  مصرف می کنید 

4- قابلیت اتصال به دستگاهها و وسایل غیر وای فای  در مدلهای رومیزی : این مودمها در مدلهای رومیزی خود عموما دارای تعدادی پرت شبکه (lan ) هستند  که امکان اتصال به اینترنت را برای  دسکتاپها و دستگاههای مختلف که از طریق کابل وصل می شوند را فراهم می کنند.

انواع مودم 4G

مودمهای 4G- LTE در سه دسته usb ( دانگل ) ، مودم های جیبی ( همراه ) و مودمهای رومیزی تقسیم بندی می شوند که مدل usb یا دانگل با توجه به نیاز به تامین برق از طریق پرت usb خیلی نتوانسته سهم زیادی از این بازار را بگیرد . مودمهای جیبی ( همراه ) همانگونه که از نامشان پیداست بیشتر مصرف اینترنت همراه را دارند و مناسب کسانی است که مرتب در حال حرکت هستند و در مکانهایی که امکان و دسترسی به برق موجود  نیست  مثل فضاهای باز بیشتر کاربرد دارد. این مودمها دارای باطری قابل شارج همانند گوشی هستند که بسته به میزان آمپر ساعت باطری  آنها میزان شارج دهی متفاوتی دارند .

مودمهای رومیزی 4G همانطور که گفته شد بزرگترین مزیت و تفاوت آنها در ارایه سرویس به صورت lan و با کابل شبکه است ونتیجه آن اینترنت پایدارتر است اما نیاز به برق دارند و با توجه به اینکه اکثر آنها نهایتا برق 12 ولت مصرف می کنند با شارجرهای فندکی و بعضی از پاوربانکهایی که امکان تامین برق 12 ولت را دارند قابل استفاده هستند .

از معروفترین و بهترین برندهای حال حاضر می توان از برندهای هواوی ( huawei) – تی پی لینک ( TPlink) – دی لینک (Dlink)  و برند ایرانی یوتل ( UTEL ) و  …. نام برد . البته برندهای ناشناخته و متفرقه نیز در بازار کم نیستند که ما خیلی پیشنهاد در این خصوص نمی کنیم .

تعداد پرت مودم ، تعداد امکان کابر همزمان وقدرت آنتن گیری متفاوت مهمترین خصوصیاتی هستند که قیمت این مودمها را تعیین می کنند .

 

ما در گروه بینتی ( بازار اینترنت ایران )  سعی کرده ایم بهترین و مطمئن ترین آنها را با اطلاعات و توضیحات کامل  و بهترین قیمتها در اختیار شما قرار دهیم . جهت دریات هر گونه مشاوره  و اطلاعات بیشتر می توانید با ما در ارتباط باشید . 09103135035  شماره ما در شبکه های مجازی است و از 9 صبح تا 10 شب پاسخگوی شماست . شماراه تماس 5 رقمی 03135035  نیز در ساعات اداری در اختیار شماست . خوشحال میشویم صدای شما را بشنویم .

همین الان سفارش بدهید